Na szczycie Góry Grodowej stał według tradycji gród obronny, w którym okoliczni mieszkańcy w XIII wieku chronili się przed tatarskimi najazdami. Stanowił on swoiste otulenie (stąd przypuszczalnie pochodzi nazwa Tumlin).
W czasach potopu szwedzkiego kamienne wały kultowe służyły jako umocnienia. Według legendy Polacy bronili się do momentu gdy zabrakło im amunicji. Dowodzący nakazał załadować broń kaszą. Szwedzi widząc tak nietypową amunicję odstąpili od oblężenia, gdyż stwierdzili, że obrońcy są bardzo dobrze przygotowani do obrony mają duże zapasy żywności skoro broń ładują pożywieniem. Oblegający odstąpili i ponieśli klęskę pod wsią Ciosowa.
Jedna z legend mówi, że kilku podwówczas broniących Grodowej Góry rycerzy schroniło się przed nieprzyjacielem w jaskini, która zapadła się. Po dwóch wiekach odnaleźli ich tumlińscy skalnicy. Przebudzeni z tak długiego snu rycerze gdy dowiedzieli się, że Polska jest pod zaborami rozpoczęli przygotowania do powstania. Rozchorowali się jednak i zmarli.
Ponad tysiąc lat temu miejsce to było jednym z trzech, obok Łyśca (Św.Krzyż) i Góry Dobrzeszowskiej, świętych miejsc pogan w Górach Świętokrzyskich. Trzy kamienne kręgi w kształcie elipsy tworzyły teren o powierzchni około 1500 m2 w którym Wiślanie oddawali część swoim bogom. Wały te są dziś mało czytelne. Zniszczył je czas oraz trwające od wieków prace skalników.
W centrum Kamiennych Kręgów na kilkunastometrowym filarze skalnym zbudowano w 1850 roku kapliczkę p.w.Przemienienia Pańskiego. W miejscu drewnianej z XVIII wieku, postawionej dla uczczenia bohaterskich obrońców 1655r. Raz do roku 6 sierpnia zbierają się wokół tumlinianie, aby uczcić dzień Przemienienia Pańskiego.
Jest to rezerwat geologiczno-archeologiczno-przyrodniczy o ochronie częściowej. Położony jest na terenie Wyżyny Kielecko-Sandomierskiej w północno-zachodniej części Wzgórz Tumlińskich.
Bogactwem rezerwatu są wychodnie geologiczne dolnotriasowych piaskowców tzw."piaskowców tumlińskich" oraz ich odsłonięcia w starcy wyrobiskach i kamieniołomie :Gród Tumlin" sąsiadującym z rezerwatem.
Źródło Nadleśnictwo Kielce
